ေမြးခါစ အခ်ိန္၌ ခႏၶာကိုယ္ အေပၚ ပိုင္းႏွင့္ ေျခလက္ မ်ားက ေသးငယ္ျပီး ကေလး တေယာက္ ပုံႏွင့္ အနည္းငယ္ မတူ ညီပါ။

ပုံသ ႑ာန္က နည္းနည္း ရြဲ႔ေစာင္း ေနျပီး အဖု ျဖစ္ေနျခင္း ေခါင္းထိပ္၌ အရိုး မရိွေသာ ဟေန သည့္ေနရာ (ငယ္ထိပ္) ရိွ ေပမဲ့ ဦးေခါင္း ပုံသ ႑ာန္က တျဖည္း ျဖည္းႏွင့္ ပုံေပၚ လာျပီး ဟေနသည့္ ေနရာလည္း ၁~၂ ႏွစ္မ တိုင္မီ ပိတ္လာ မည္။

ေသးသြယ္ ျပီးမ တည္ျငိမ္ ေသးပါ။ ေလးလံေသာ ဦးေခါင္းကို

ေထာက္မ ေပးႏိုင္ပဲ လႈပ္ေန မည္။

လက္ႏွစ္ ဘက္ကို ဖြဖြေလး ဆုပ္ထားျပီး တေဒါင္ ဆစ္ကို ေကြးထား သည့္ Wပုံစံ ကသ ဘာဝ ပုံသ႑ာန္။

အေမရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္ ထဲ၌ ေနခဲ့သည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ တပုံစံ တည္း ေသာပုံစံ ျဖစ္သည္။

ဒူးေခါင္း ကိုေကြးျပီး ေျခေထာက္က အျပင္ ဘက္ကို ကားေန

သည္။ တင္ပ ဆုံရိုးက မတည္ ျငိမ္ေသး ေသာေၾကာင့္ ဒီလိုမ်ိဳး M ပုံစံက သဘာဝ အတိုင္း ျဖစ္ေနေသာ ပုံသ႑ာန္ ျဖစ္၏။

ေမြးဖြားျပီး တပတ္ ေလာက္ျဖင့္ ခ်က္ အစကို ယူႏိုင္ ပါသည္။

အဲ့ဒီ ေနာက္ စိုစိ စိုစိျဖင့္ စိုေနေသာ အေန အထားက ၁လ ေလာက္ အထ ျဖစ္ေပၚ ေနပါမည္။

ကေလး ေသးခံ၏ အစြန္းႏွင့္ ထိ၍ ဒဏ္ရာ ရျခင္း၊ အဖု အပိမ့္ အနီ ကြက္မ်ား ျဖစ္ျခင္း တို႔လည္း ရိွတတ္သည္။

ခႏၶာကိုယ္ အပူ ရွိန္က ျမင့္မားေသာ ၃၇ ဒီဂရီ တဝုိက္။

အပူခ်ိန္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ မလုပ္ ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ အခန္း အပူရိွန္၊

အဝတ္ အစား၊ ခုတင္ တို႔ျဖင့္ အေနေတာ္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရ မည္။

ကေလး အသား အေရသည္ လူၾကီးႏွင့္ မတူ ပါးလႊာျပီး ထိခုိက္ လြယ္၍ ႏူးညံ့ လြန္းသည္။ ေမြးဖြားစ အခ်ိန္ သည္ အထူး သျဖင့္ ဇီဝတြင္း ျဖစ္ပ်က္မႈ ထြန္းကားျပီး ေခၽြး အမ်ား ၾကီး ထြက္မည္။ တဖန္ အဆီ စိမ့္ထြက္ မႈမ်ား ေသာေၾကာင့္ ဦးေခါင္းႏွင့္ မ်က္ခုံး တို႔၌ အဆီ ပိတ္ျပီး အဝါေရာင္ ရိွေသာ ဝဲႏွင္းခူ ျဖစ္ျခင္း၊ ေခၽြးဂရင္း မ်ားေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ လည္ပင္း ေနာက္တြင္ အပူဖု ထြက္တက္ သည္။ ကိုယ့္လက္ သည္းႏွင့္ ျခစ္မိ၍ ပိုးဝင္ျခင္း မ်ားလည္း ျဖစ္တက္သည္။ တဖန္ ႏွာေခါင္း ပိတ္ေနလွ်င္ ေသေသ ခ်ာခ်ာ ႏို႔မ ေသာက္ႏိုင္ ေသာေၾကာင့္ သတိထား ေပးပါ။

လိုအပ္ေသာ အဟာရ မွ်တ စြာျဖင့္ ပါဝင္ ေနေသာ အေမ ႏို႔သည္ ကေလး အတြက္ အေကာင္းဆုံး အစား အစာ ျဖစ္၏။ ေမြးဖြားျပီး ေတာ္ေတာ္ၾကာ အထိ ေန႔ည မခြဲျခား ႏိုင္ပဲ ၂~၃ ျခားတခါ ႏိုးလာ၍ ငိုျပီး ႏို႔ေသာက္ခ်င္ ေသာေၾကာင့္ ေသာက္ခ်င္ သည့္အ ခ်ိန္တြင္ ဘယ္ေတာ့ မဆို ေသာက္ခိုင္း ၾကရေအာင္။ အစ ကေတာ့ ကၽြမ္းက်င္စြာ မေသာက္ ႏိုင္ေပ မဲ့လည္း တျဖည္း ျဖည္းျဖင့္ ႏို႔စို႔ ပုံႏွင့္ မ်ိဳခ် ပုံက ေတာ္လာ၍ စိတ္ခ် ထားပါ။ ထိုအ ခ်ိန္တြင္ အစာ အိမ္သည္ ေသးငယ္ သည့္အျပင္ အစာအိမ္ ဝင္ေပါက္ ပိတ္ျခင္း လည္း အားနည္း သည့္အတြက္ ေသာက္လိုက္သည့္ ႏို႔ကို အန္ထုတ္ လိုက္ျခင္း လညး္ရိွသည္။

တေန႔လုံး အိပ္ယာ ထဲမွာ ပဲေနသည့္ ကေလး ျဖစ္ေပ မဲ့လည္း ဇီဝတြင္း ျဖစ္ပ်က္ မႈက ႏိုးၾကား တက္ၾကြ ျခင္းေၾကာင့္ ေခၽြးႏွင့္ အဆီ တို႔၏ အစြန္း မ်ားကို သန္႔ရွင္း ေစဖို ႔အတြက္ တေန႔ တၾကိမ္ ေရခ်ိဳးပါ။ ခုခံ စြမ္းအား နည္းသည့္ ေမြးခါစ အခ်ိန္သည္ ကေလး ေရခ်ိဳး ကန္္ကို သုံးျပီး ေရခ်ိဳး ျခင္းကို ျပဳလုပ္ပါ။ အရင္ ထဲက မိခင္ဗိုက္ ထဲမွာ တေလွ်ာက္လုံး ေရမႊာ ေရထဲ စိမ္လာ ခဲ့ေသာ ကေလးက ေရခ်ိဳး ျခင္းကို ုၾကိဳက္ႏွစ္ သက္ပါသည္။ မိနစ္ အနည္း ငယ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရေႏြးထဲ စိမ္လိုက္လွ်င္ ခႏၶာကိုယ္ ေႏြးလာျပီး ကေလး လည္း စိတ္ၾကည္ လင္လာမည္။ ေသြးလည္ပတ္ မႈလညး္ ေကာင္းလာ၍ သင့္ေတာ္ေသာ ကုိယ္လက္ လႈပ္ရွား မႈလည္း ျဖစ္လာမည္။

ႏို႔စုိ႔ျခင္း ငုိယိုျခင္း န႔ဲပဲ ကေလးသည္ ေခၽြးရႊဲ ေနပါျပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီေခြ်း စုပ္ယူဖို႔ တေန႔ကို ေအာက္ခံ အက်ႌ အထည္ မ်ားစြာ လဲရ ေသာေၾကာင့္ အမ်ားၾကီး လိုအပ္ ပါသည္။ ထိုအ ခ်ိန္သည္ လည္ပင္းႏွင့္ ေက်ာရိုး မခိုင္ေသး ေသာေၾကာင့္ အိပ္ရက္ႏွင့္ အဝတ္လဲ လုိ႔ရေအာင္ ကီမိုႏို ပုံစံ အေရွ့ ဘက္၌ ၾကိဳးခ်ည္ ရေသာ အဝတ္ အထည္ကို ဝတ္ဆင္ ျခင္းက အေကာင္းဆုံး ျဖစ္၏။ ကေလး၏ အေရ ျပားသည္ အရမ္းကို ႏူးညံ့၍ ထိရွ လြယ္ေသာေၾကာင့္ ေကာ္လံ၊ အနား တြန္႔တို႔ႏွင့္ ပြတ္တိုက္ မိလွ်င္ အေရ ျပား၌ အနီေရာင္ အဖု အပိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚ လာျခင္းမ်ား ရွိတတ္ ပါသည္။

ေမြးဖြား လာျပီး မၾကာခင္ မွာပဲ ကေလး ငယ္သည္ ႏို႔စို႔ျပီး အိပ္မည္။ ဗိုက္ဆာ လာျပီး ႏိုးလာမည္၊ ေသာက္ျပီး တဖန္ ျပန္အိပ္မည္… အစ ရိွသည္ တို႔ကို ထပ္ခါ ထပ္ခါ လုပ္ျပီး တေန႔တာ အိပ္ခ်ိန္က ၁၀~၂၀ နာရီေလာက္ ရိွသည္လို႔ ေျပာၾကသည္။ အအိပ္ ဆက္ျပီး ေန႔ႏွင့္ ည ခြဲျခား ႏိုင္မႈလည္း မရွိပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂~၃ နာရီျခား တခါ ဗိုက္ဆာလို႔ ႏိုးလာျပီး ႏို႔ေသာက္ ခ်င္လာ၍ ငိုျပီး အေမကို သိေအာင္ ထုတ္ေဖာ္ ျခင္းျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဒီလိုမ်ိဳး အေမႏွင့္ နီးကပ္သည့္ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံ မႈမ်ိဳး အခါခါ ျပဳလုပ္၍ ေႏွာင္ဖြဲ႔ မႈကို နက္ရိႈင္း သြားေစရန္ ျဖစ္၏။